:)หวัดดีครับทุกๆท่าน ได้ไปดูหนังเรื่องนี้มาเมื่อคืน ทีแรกกะว่าจะดู พยัคย์ร้ายส่ายหน้า เพราะชอบมุขขำ-ขำของจาตุรงค์ ม๊กจ๊ก คิ-ออก-แระ ( แปลว่าคิดออกแล้ว อิๆๆๆ
) แต่มาคิ...เอ๊ยมาคิดดูอีกที เกรงว่าจะเดินหน้าส่ายตอนหนังจบ อีกอย่างผมเป็นแฟนของอดัม แซนเลอร์ ที่มาแบบคาแร๊กเตอร์เดิมๆ พวกขี้แพ้ หรือไม่ก็ตลกปัญญาอ่อน จึงตัดสินใจดูหนังเรื่องนี้ครับ ( คิ-ออก-แระ ค่อยไปดูตอนลงแผ่นละกัน
)
The Longest Yard เป็นเรื่องราวของ พอล ครูว์ อดีตซุปเปอร์สตาร์ควอเตอร์แบ็คชื่อดัง ที่ชีวิตกำลังอยู่ในช่วงขาลง ทั้งตกงาน ถูกแฟนทิ้ง สุดท้ายต้องไปเข้าซังเต ที่มีพัศดี ชอบกีฬาอเมริกันฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ เขาต้องเจอกับผู้คุมสุดโหดกับเหล่านักโทษเดนตาย และเขาได้รับมอบหมายให้มาตั้งทีมอเมริกันฟุตบอล เพื่อแข่งกับทีมผู้คุม เรื่องราวทั้งหมดจะเป็นอย่างไรท่านต้องไปติดตามชมเองครับ
หนังเรื่องนี้ก็มาแนวเดิมๆ แนวหากินของอดัม แซนเลอร์นั่นแหละครับ ( ไม่เคยเห็นเขาพลิกไปเล่นแนวอื่นเลย ) มาทำนองพวกขี้แพ้ loser และก็มาชนะพวกอันธพาล ลึกซึ้งกินใจกันตอนจบ เพียงแต่ว่าเรื่องนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องของชีวิตประจำวัน แต่เป็นเรื่องของอเมริกันฟุตบอล ( ก่อนหน้านี้ก็เคยมีเรื่อง วอลเทอร์บอย ของแซนเลอร์แนวคล้ายๆกันเลย )
ที่สร้างสีสันให้กับตัวหนัง ก็หนีไม่พ้นตัวแสดงหลายๆตัว ที่มาพร้อมกับมุขตลก-ถึงตลกมาก ( ไอ้คนที่นั่งข้างบนผม หัวเราะกันแบบตกเก้าอี้ ) แต่ผมกลับเฉยๆ อาจจะเพราะเป็นคนเส้นลึก บางมุขก็ทำให้ยิ้มตรงมุมปากได้นิดนึง
จุดด้อยของหนัง ก็เรื่องราวต่างๆที่ดูเกินจริงไปหน่อย ( แต่ก็ดูสนุก ) และตอนจบที่ห้วนมากๆ แบบว่าอาราย...จบแล้วเหรอ แต่ทั้งหมดทั้งปวง ถือว่าให้อภัยได้ครับ กับหนังแนวแบบนี้
สรุป หนังสนุกสนาน ขายความตลกโปกฮาครับ ( แต่แซนเลอร์ไม่ถึงกับเด่นในเรื่องนี้ ) สีสันไปอยู่ที่ตัวประกอบ กับมุขต่างๆ ถ้าจะไปดูคลายเครียด หรือยากหัวเราะก็น่าจะไปดูได้ ( แต่ต้องดูอเมริกัน ฟุตบอลเป็นด้วยนะครับ ถึงจะสนุก ) ผมให้ 8 คะแนนครับ
