คนไทยเก่งเรื่องโม เล็กๆน้อยๆ เราเก่ง แต่ บางครั้งทางวิศวกรรม ถ้าข้อมูลไม่ครบ เสียเวลา และเสียเงินเปล่าวๆ บางครั้งซื้อใช้อาจคุ้มกว่า
บางครั้งการเสียเงินเปล่าวๆ เพื่อแลกกับการได้ลองได้ทดสอบได้ประสพการณ์มัน ก็มันกว่า ซื้อใช้เหมือนกัน
ไม่น่าจะเสียเปล่าหรอกครับ เงินทองของนอกกาย
ความรู้ สัมพันธภาพ ประสบการณ์ตรง มีค่ากว่าเงินทอง
เมื่อก่อนผมก็เคยแหยง เรื่องแหล่งจ่ายไฟแบบสวิทชิ่ง(หมายถึงเครื่องเสียงรถยนต์)
แต่เมื่อมีโอกาสได้ลงมือโมฯ มันก็ดี แต่ยังไม่ใช่จุดที่เราต้องการ
(แรกๆ เอาแอ็มป์รถยนต์ มาผ่าแยกภาคภาคขยายออกใช้แต่แท่นเครื่องและภาคจ่ายไฟ)
หลังจากนั้น เมื่อมีโอกาสศึกษาเรียนรู้ ก็พบว่า มันไม่น่าจะยากอะไร
มันยุ่งยากบ้างก็การออกแบบลายวงจร แผงวงจร(แผงยึดอุปกรณ์)
ผมหลีกทางไปใช้ ฮาร์ดไวร์ มันก็ช่วยลดความกังวลนี้ลงไปได้แยะ
หม้อแปลงสวิทชิ่ง พันเองลูกแรก บังเอิญได้แกนสีน้ำเงินล้วน (โตประมาณ ๔ซมกว่าๆ) ซ้อน ๒วง พันแล้วใช้งานได้ดีเลย
จากนั้นได้แกนสีเขียวอ่อน ขอบฟ้า มาก็ลองพันสูตรเดียวกัน ปรากฏว่ามันร้อน จึงศึกษาเพิ่มเติมจากผู้รู้(เว็ปช่าง "เล็กซาวนด์วิชั่น") พบว่าบางทีความถี่อาจจะไม่เหมาะ
จึงได้ปรับความถี่สูงขึ้น ปรากฏว่าเวิร์คแฮะ
ถึงตรงนี้ "ความรู้ สัมพันธภาพ ประสบการณ์ตรง" ที่ผมได้รับถือว่า เกินคุ้ม(กับค่าอุปกรณ์ที่ซื้อมากองๆ ไว้ร่วมหมื่นบาท)
เห็นด้วยกับพี่ TC เกี่ยวกับข้อมูลทางวิศวกรรมของชิ้นส่วนบ้านเรา ที่หาได้ยากยิ่ง(ทั้งๆที่อุปกรณ์แต่ละชิ้น ต้นตอแหล่งที่มาเขาก็มีข้อมูลอยู่พร้อม)
เสียเวลาไปก็แยะ บางโปรเจ็คท้ออยากเลิกกลางคันก็มี
อย่างไรก็ตามกำลังใจ+ความภูมิใจเกิดขึ้นทันทีครับ เมื่อมีความคืบหน้า มีความสำเร็จเกิดขึ้น
(แม้จะไม่มั่นใจได้ว่า จะสามารถใช้งานในจุด อ็อปติมั่ม ของอุปกรณ์ได้หรือไม่ก็ตาม....
ดังนั้นผมจึงเผื่อเหนียวทรัพยากรเอาไว้มากๆ เสมอ ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่ามันสิ้นเปลืองเกินไป.(..แต่ก็ช่างมันเถอะ ทำไม่กี่ตัวของมีอยู่แล้วก็ยัดๆๆ ลลงไปให้เต็มเข้าไว้เรา เฮ่ๆๆ)
ขอให้มีความสุขกับดนตรีทุกท่านครับ
