Pulp Fiction
เห็นหนังเรื่องนี้นานมากแล้ว ตั้งแต่จอห์น ทราโวลต้า ยังไม่แก่มาก แต่ไม่เคยดู เพิ่งดูเมื่อคืนจากฮาร์ดดิสของเจ้านายที่ฝากซื้อให้เลยถือโอกาสดูหนังที่เค้าเลือกไว้
ดูแล้วชอบ สนุกดี ขำด้วย
ผมนั่งหัวเราะคนเดียว ตอนที่ทหารผ่านศึกเวียตนามมาเยี่ยมลูกชายของเพื่อนซึ่งตายในสงคราม เอานาฬิกาที่เพื่อนฝากก่อนตายให้เด็ก แล้วเล่าว่าตอนพ่อตกเป็นเชลยได้พยายามซ่อนนาฬิกาจากผู้คุมเวียตนามไว้ในรูก้นสองสามปี ก่อนตายได้ฝากนาฬิกากับเพื่อน หากรอดจากสงครามให้ช่วยเอาไปให้ลูก เพื่อนก็เก็บไว้ในรูก้นอีกพักหนึ่ง จนรอดกลับมาอเมริกา จึงเอานาฬิกามาให้เด็ก ตัวละครตัวนี้นั่งเล่าประวัตินาฬิกาแบบจริงจัง ย้อนไปตั้งแต่ปู่ทวดของเด็ก ลงมาปู่ มาพ่อ จนตัวเอามาให้เด็ก พอถึงตอนที่บอกว่าพ่อเด็กเก็บนาฬิกา in his ass และพอพ่อตาย ตัวก็เก็บไว้ in my ass ผมปล่อยก้ากเลย
ใครดูแล้ว เป็นไงมั่ง..
