เรียนคุณอำพล คุณพินิจ ครับ
ยังต้องทนอีกทำงานอีก สองสามปี คงข้ามเส้นอายุจริงของการกเษียนอายุในเมืองไทยไปแล้ว แต่ผมยังแข็งแรงมากอยู่ครับ น.น.ก็ไม่มาก สูง 173cm หนักแค่ 78 กิโล เพราะเจ้าลูกชายคนเล็กเรียนโทต่อ Structure Engineering ที่ University of Illinois at Urbana Champaig ตามที่มหาวิทยาลัยให้คำแนะและให้โอกาศที่เข้ายากมาก เพราะเป็น Civil Engineering ที่มีชื่อเสียงมาก อีกปีครึ่งถึงจบ เขาผ่านมาหนึ่งเทอมแล้ว ต้องกัดฟันทำงานหาค่าเรียนต่อให้มันตามหน้าที แล้วกลางปีหน้าเจ้าคนกลางที่ทำงานครบสามปีจะกลับไปเรียน MBA ต่ออีกคน เนื่องจากเจ้าคนโตจบโท ลูกที่เหลือก็ต้องให้เหมือนกัน เดียวเมื่อเราไม่อยู่แล้วลูกมันจะต่อว่าเราได้ว่า ลำเอียง จะนอนหลับอย่างไม่เป็นสุข
ความจริงผมไม่มีเงินเหลือเก็บหรอกครับ หากินหาใช้ค่าเรียนลูกมาสิบกว่าปีแล้ว ตั้งแต่เจ้าพวกนี้กลับไปเรียนที่อเมริกา นึกอยากเข็กหัวตัวเองอย่างเดียวที่ไม่น่ากลับมาคืน Green Card (พูดเล่นนะ กลับมาคิดถูกแล้ว)
เลยมาเจ็บตัวเรื่องค่าเรียนลูก ความจริงอีกสองสามปีถ้ากลับไปอยู่วังน้ำเขียว ต้นกาแฟของคุณพินิจทั้ง 11 ต้นคงโตแล้ว ตอนนี้ก็ปลูกผัก จับกุ้งฝอยกินที่บ้านสวนอยู่แล้ว ทดลองหาความรู้เรื่องยางก่อนเดียวปีหน้ามีที่ว่างชายเขาอีก 10 กว่าไร่ คงได้ปลูกยางกับกาแฟเพิ่ม พอเราอายุมากความอยากได้ ต่างๆหายไป ถ้าสุขภาพแข็งแรง ค่าใช้จ่ายสองคนต่อเดือนไม่มากมายอะไรนักครับ คงพออยู่ตามสภาพได้
ความจริงสองสามปีนี้ทำงานก็มีแต่เสียงหัวเราะ พยายามเอาความรู้เท่าที่มีเล็กๆน้อยแจกจ่ายให้คนรอบๆข้าง ไม่ว่าประเทศไหนที่เราไป เมื่อถึงเวลาที่สมควรผมจะได้ทำโครงการที่คิดไว้เสมอและไม่คิดจะเลิกคือ
พิพิทธภัณท์หลอดวิทยุ ที่วังน้ำเขียว หวังว่าเมื่อเวลานั้น คงได้หลอดบางส่วนที่อยากไว้ จากประเทศพม่าตามที่หมายตาไว้นานหลายปีแล้วครับ คงทำอย่างง่ายๆเท่าที่พอมีของจะได้พอมีข้อมูลบางอย่างให้คนที่ชอบในรุ่นหลังๆบ้างเท่านั้น แต่ก็น่าจะดีและครบถ้วนตามข้อมูลที่สำคํยตามจำนวนหลอดที่เก็บสะสมมาหลายสิบปี รวมทั้งหลอด EL37 ทั้ง Big Coke และ Small coke,Smoke glass ที่คุณอำพลตามหาอยู่ด้วยครับมีให้ชมครบถ้วนหลายรุ่น
