ผมได้ฟังเอ้าท์พุท ไม่กี่คู่เอง ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างหลอด ต่างชุดอีกต่างหาก
แต่ที่พอจำได้คือ
LUX USED 5k for #45 ช่างละมุนละไมอะไรอย่างนั้น (แต่ชุดที่วงจรเป็นทรานสฟอร์เมอร์คัปปลิ้งทั้งหมด ให้ความกระจ่าง+พลังจนรู้สึกได้)
Tammyของ Mr.Tube ฟังมาสามรอบ (น่าจะสองหลอด) ยังชอบจนติดหู (เป็นที่มาของการจ้องอนาคต5003)
5k for 845 silkของกระผมเอง ฟังประเดี๋ยวประด๋าว ( แต่เสียงไม่ได้เลวร้ายแน่) ขอผ่านไว้ก่อน รออีกสักพักนึงคงลงมือได้อีกแน่
อีก๒ คู่ เมดอินไทยแล็นด์ ที่มี กับ๑คู่ของนอกที่กำลังจะมาถึงมือ ก็คงได้เล่นกันคราวนี้
ที่ว่ามาทั้งหมดเพราะผมเป็นอีกคนหนึ่ง ที่ไม่ถนัดเรื่องการทำหม้อแปลงแน่ๆ ทางเลือกจึงมี ๒ทางเท่านั้นให้ผมเลือกได้
ซื้อของที่นักพันบ้านเราทำ (หรืออีกนัยก็คือสนับสนุนของในบ้านเรา)
อีกท่างก็เลือกใช้ของนอกไปเลย(จุดประสงค์คือ ใช้เพื่อเปรียบเทียบด้วยอีกแรงในฐานะผู้ใช้งาน แล้วก็เนื่องจากลงมือเองไม่เป็นแน่ๆ การหาจังหวะซื้อของนอกก็ได้ใช้ไวครับ ฮ่าๆๆ)
อย่างไรก็ตามก็ยังเอาใจ และสนับสนุนของไทยเสมอครับ พัฒนากันต่อไปครับ
การที่คนทำขายตั้งงบประมาณ ผมไม่ค่อยซีเรียสหรอก มันอยู่ที่ความพอใจ
คนจะแต่งงาน (หรือจับคู่ " - " กัน) มันก็เกิดจากความพอใจของทั้งสองฝ่ายเป็นทุนเดิม อย่าลืมความรู้สึกตอนที่"อยากได้ ใคร่มี ก็แล้วกันครับ"
พูดถึงการพัฒนา เครื่องไม้เครื่องมือในการวัดทดสอบนั้น สำคัญก็จริงอยู่ แต่ทุกท่านก็ทราบดันดีว่า ไม่ใช่จุดสำคัญที่สุด
ชุดหรืออุปกรณ์อื่นๆที่ใช้ร่วม (ตั้งแต่ปลั๊กผนัง ยันลำโพง) ก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ
ไม่ใช่ของตนเองก็ได้ แต่ขอให้ได้มีโอกาสได้ฟัง ได้เปรียบเทียบบ่อยๆ
ตรงจุดนี้แหละ ที่ผมยังกังวลและเป็นห่วงเช่นกัน ว่าของที่ทำๆกัน อยู่ "ไปถึงไหนแล้ว ไปถูกทิศถูกทางไหม"
อีกอย่างหนึ่ง ความเชื่อถือได้ เรื่องความปลอดภัย มีไหม ไม่ใช่เฉพาะแค่ไฟรั่ว ต้องมองถึงโอกาสที่จะลุกไหม้ด้วย(แม้เกิดขึ้นยากก็ตาม)
......ขอให้แข่งขันกันตรงนี้ด้วยครับ
เราต่อแอ็มป์เล่นกัน สายไฟฉนวนเทฟล่อน เรท ๖๐๐ โวลท์อย่างต่ำ หรือ๑๐๐๐ โวลท์ หรือกว่านั้น ก็ยังอุตส่าห์หากันมาใช้
แต่ผมยังไม่เห็นหม้อแปลงของใครในบ้านเราใช้แบบนั้นเลย (ถ้ามีใช้อยู่ก็ขออภัยและแจ้งด้วยแล้วกัน กับการไม่รู้ของผมเอง)
สงสัยการสั่งพันครั้งต่อไป ผมคงต้องซัพพอร์ท สายไฟพวกนี้ให้ด้วยแน่ๆ
อีกอย่างเรื่องวัสดุ กลุ่มมด ดีไอวายตัวน้อย พยายามเป็นพักๆ ที่จะรวบรวมหาของ(ที่คาดหวังว่าดีกว่า) มาใช้กัน แม้ต้องแลกด้วยค่าโสหุ้ยที่สูงลิบ(น่าจะอนุมานได้กระมังครับ หากเทียบกับการซื้อเป็นหลักพัน หลักหมื่นหน่วย ของโรงงานร้านค้า)
หากพัฒนาฝีมือ หรือเคล็ด(ไม่ลับ) กันได้แล้ว ส่วนที่ต้องการต่อยอดก็คงไม่พ้นเรื่องวัสดุครับ (ส่วนใหญ่ต้องหาจากต่างประเทศอยู่แล้ว)
อยากเห็นตรงนี้ด้วยครับ ที่จะมีใคร(หรือร้านใด) ที่กล้าเสี่ยงเล่นด้วย ....เช่นแกนเหล็กอมอร์ฟัสเป็นต้น
สั่งกันแยะๆ ต้นทุนก็ต่ำ และน่าจะขายได้อยู่ สั่งซัก สิบตัน ผมว่า ณ เวลานี้ ขายไม่เกินปีหมดแน่ๆ
ไม่ใช่ว่าเอาแต่สงวนไว้ ไม่แบ่ง ไม่บอก(แหล่ง)
ของอย่างนี้เดี๋ยวนี้เซิร์สหาแป็บเดียวก็รู้กันทั่วโลก สู้พัฒนาแล้วหาเงินใหญ่ๆ (ต่างประเทศ) มาจุนเจือกิจการน่าจะดีกว่าเป็นไหนๆ
(ส่วนตัวแล้วผมยังดีใจกับแซ็คฯด้วยครับ ที่เริ่มก้าวไปยังจุดนี้แล้ว)
เพียงแต่บางทีก็น่าเห็นใจ ที่ผู้ทำธุรกิจอาจจะต้องการตามผลการวิจัย ไม่ต้องเสี่ยง (แต่ถ้าไม่กล้าคิดทะลุปล้อง เมื่อไหร่จะก้าวกระโดดได้หละครับ)
แต่มองอีกมุม ในเมื่อทั้งของแพงๆ และดีไอวายระดับโลกเขายังกล้าใช้กัน หากไม่คิดแบบนี้บ้าง ก็คงย่ำอยู่กับที่ ไม่พัฒนาอย่างยั่งยืน(แล้วก็รอวันล่มสลายของกิจการต่อไป)
เขียนบ่นไปเรื่อยเปื่อย ขออภัยด้วยนะครับ หากดูไร้สาระไปบ้าง
ขอบคุณครับ
