หัวข้อ: เรื่อง ............... ไม่รู้จะจบเมื่อไหร่

[tongweb]

ชวนเพื่อนร่วมแก๊ง

[tongweb]

ดิฉัน

[tongweb]

ก็ต้องไปเมืองนอก

[tongweb]

และคุณพ่อคุณแม่

[tongweb]

เพราะปิดเทอมใหญ่พอดี

[tongweb]

และกลุ่มแก๊งอีก 5 คน

[tongweb]

ที่ลองของของดิฉัน

[tongweb]

ก็กลายเป็น

[tongweb]

เป็นห้องเก็บสัมภาระ

[tongweb]

ซึ่งถูกใช้

[tongweb]

เรือนไม้

[tongweb]

หลังจากอ้อยตาย

[tongweb]

3-4 เดือน

[tongweb]

 

[tongweb]

ของเราสักหน่อย

[tongweb]

 

[tongweb]

ไม่ใช่เพราะคำพูด

[tongweb]

อ้อยมันไม่รักดีเองต่างหาก

[tongweb]

ให้ตัวเองฟังว่า

[tongweb]

พยายามแก้ตัว

[tongweb]

 

[tongweb]

ดิฉันใจหาย

[tongweb]

 

[tongweb]

ที่เรือนไม้สีขาวริมรั้วนั่นเอง!

[tongweb]

 

[tongweb]

ในห้องนอน

[tongweb]

 

[tongweb]

อ้อยก็ผูกคอตาย

 

[tongweb]

ในที่สุด

[tongweb]

สารพัดสารพัน

[tongweb]

จนแทบจะเอาปี๊บคลุมหัว..

[tongweb]

ให้พ่อแม่เธออับอาย

[tongweb]

ต้องนินทาว่าร้าย

[tongweb]

ชาวบ้าน

[tongweb]

พ่อแม่ต้องเล่นงานเธอแน่!

[tongweb]

เธอต้องแย่แน่!

[tongweb]

ด้วยคำพูด เช่น

[tongweb]

ความเสียขวัญของเธอ

[tongweb]

กลับกระหน่ำซ้ำเติม

[tongweb]

ดิฉัน

[tongweb]

แทนที่จะสงสาร

[tongweb]

อ้อยก็ท้องป่องขึ้นมา

[tongweb]

ไม่นาน

[tongweb]

  7600 

[tongweb]

กับผู้ชายยามดึกดื่นค่อนคืน..

[tongweb]

ลอบไปเที่ยว

[tongweb]

ให้เธอยืมไขประตู

[tongweb]

แอบเอากุญแจรั้ว

[tongweb]

เป็นคนยุยงส่งเสริม

[tongweb]

ดิฉันนี่แหละ

[tongweb]

ข้างบ้านมาติดพันเธอ

[tongweb]

เมื่อมีช่างก่อสร้าง

[tongweb]

หรือผสมเข้ากับโค้ก

[tongweb]

ผสมน้ำผึ้งกับมะนาว

[tongweb]

เช่น สอนให้เธอดื่มเบียร์

[tongweb]

ทุกทีๆ

[tongweb]

เธอไปในทางตกต่ำลง

[tongweb]

ทำให้หลอกล่อ

[tongweb]

ความหมั่นไส้

[tongweb]

ดิฉันบาปจริงๆ ค่ะ