เมื่อวานนี้ ผมมีโอกาสไปติดตั้งเครื่องเสียง

(แหมพูดซะดูหรู) ให้เพื่อนคนหนึ่ง

เค้าโทรมาหาผมกริ๊ง กร๊าง ให้มาดูให้ที ไม่ใช่เพราะว่าผมเป็นเซียนหรอก (ให้ผมไปยกของ

)
ผมก็บึ่งไปทันที

กะว่าของคงจะมากมาย หนักอึ้ง แบบสี่คนหาม สามคนแห่ มีแตรนำหน้า ...

พอมาถึง "เฮ้ย ... เครื่องอะไร (วะ) เนี่ย

"

เป็นดีวีดีรีซีฟเวอร์ เขียนไว้หน้ากล่องว่า 1000 วัตต์ PMPO

เห็นเป็นตัวบาง ๆ ประมาณ ครึ่งคืบเห็นจะได้

ข้างหน้าเขียนยี่ห้อ LG ผมก็ร้อง อ๋อ เลย " เท่าไหร่ " ผมถามเพื่อน

"พอดีอยู่ช่วงโปรโมชั่น .. ลดจาก 19500 ... เหลือ 8000 "
" แปดพัน "

ผมตาโตเลย (ทำไมลดเยอะจังฟะ)
ว่าแล้วก็ลากลำโพงออกมา

เอ้า รูปทรงยังกะกระบอกข้าวหลาม แต่ยาวเป็นลำไผ่เลย มี 4 ลูก
เซนเตอร์อีก หนึ่ง ประมาณ 1 ศอกเห็นจะได้ พร้อมซับอีก 1 ลูก
เพื่อไม่ให้เสียเวลา ... ว่าแล้วก็ยก ๆ ๆ

ตั้ง ๆ ๆ เสียบ ๆ ๆ

(ทำภาพแบบหนังไว ๆ เพื่อประหยัดเนื้อที่จินตนาการ)
ระหว่างติดตั้งก็ ... dd แล้วก็

ไปด้วย
.... ในใจก็คิดว่า ตัวกระเปี๊ยก จะดังขนาดไหน(ฟะ) ห้องก็ 4x6 แถมมีของรกรุงรังอีก (นินทาเพื่อนในความคิด)

จัดการตั้งลำโพงหน้า กลาง หลัง และซับ ตามสูตร (ทำเหมือนคล่อง เพื่อให้เพื่อนเชื่อถือ)

เป็นโฮมเธียเตอร์พลาสติก ตัวกระเปี๊ยก ที่มี เครื่องเล่น ดีวีดี และภาพขยาย แบบ 5.1 อยู่ในตัวเดียวกัน (ยิ่งกว่ารวมมิตร ใส่น้ำหวานอีก)
![no N]](https://www.htg2.club/Smileys/default/onevil.gif)
ผมทดสอบเร่ง โวลุ่ม เปล่า ๆ โดยไม่ใส่สัญญาณ เพื่อดูว่า Max อยู่แค่ไหน ตัวเลขบอกว่า 40 (เกินอายุผมไปหน่อย อิ ๆ)
จัดการเปิดเครื่อง เซ็ทอัป ด้วยความคล่องแคล่ว ดูเหมือนจะชำนาญ กดไปเมนูนู้น เมนูนี้(แต่เปล่าหรอก ควาญหาแทบตาย เพราะหาไม่เจอ
![knock K]](https://www.htg2.club/Smileys/default/knocked.gif)
)
เก่งไม่เก่ง ต้องท่าดีไว้ก่อน อิ อิ

สายลำโพงผมใช้ของ มันเอง (แถมมากะเครื่อง) เส้นเท่าบะหมี่ ไม่ลวกน้ำ
ผมฝากเพื่อนอีกคนซื้อสายลำโพงจากหัวหิน เพื่อมาโมฯ ชุดนี้ (ทำเป็นโมฯ ไปพรรนั้น) จะเอาอะไรกะเครื่องแค่นี้ (ใจผมคิดอย่างนั้น ... แต่ไม่ให้เพื่อนได้ยิน

)
ครั้งแรกที่ลองเสียง

โอ้ว .. พระเจ้าจอว์ส กล้วยทอดไหม้ ...
ผมลองด้วยหนังคาวบอย ที่พี่
WK อุตส่าห์ ไรท์ ดีวีดี เดโม ให้ผม เรื่อง ... อะไรหว่า นึกไม่ออก...

หนังดำเนินไป มีแต่ภาพครับ เสียงไม่ออก ผมเหงื่อแตกแล้ว

แย่ละตู เสียชื่อก็คราวนี้)
กดไปกดมา (ด้วยความมั่วนิ่ม ... จะมัวนั่งรอคิดไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนรู้ว่าเรามั่ว

)
จู่ ๆ ... เสียงปืน จากปากกระบอก กระชากซับ แทบจะโดด ผมกับเพื่อน ตกใจเลยครับ (ดันทะลึ่ง ลืมลดค่าโวลุ่มไว้ตั้งกะทีแรก)

ผมรีบลดโวลุ่มจาก Max ลงมาเหลือ ประมาณ 35 ครับ (นาน ๆ ทำทีมีพลาดเหมือนกัน)

ห้องขนาดที่ผมว่า เครื่องเอาอยู่ครับ ดังมาก ขอบอก ผมดูเดโม คาวบอยเรื่องนั้นหูอื้อ ไปเลย

ในใจที่ผมดูถูกเครื่องเสียงกระป๋อง พลาสติก ตั้งแต่ทีแรก ต้องเปลี่ยนความคิดเลยครับ ไม่ขี้เหร่เลย (ว่ะ)

พอเห็นเริ่มเข้าท่า ก็เริ่มจัดที่จัดทางซะใหม่ เพื่อลองเพลงบ้างครับ

พักเหนื่อยก่อน
พอดีได้สายลำโพงมาใหม่ ก็เลยเปลี่ยน ลองดู (ของ Bosswood) ซื้อที่หัวหิน เมตรละ 120 บาท (น่าจะดีกว่าสายแถมแหละวะ) ด้วยความใจร้อนของเพื่อนเลยต้องรีบจัดหาให้
ผมใช้เวลาเซ็ท 1 วันเต็ม ๆ จนเห็นว่าได้ที่แล้ว ฟังเพลงก็เข้าท่าครับ คุ้มค่าเลย กับราคา 8000 บวกสายอีก ไม่ถึงพัน

เพื่อนผมพอใจมาก เลย ... dd เต็มที่ ... ก่อนจะลากลับด้วยความแฮปปี้ครับ

ผมว่าเครื่องเสียงระดับราคาชาวบ้านไม่เดือดร้อน ก็ให้ความสุขที่อิ่มเอมได้ เทคโนฯ สมัยนี้ มันล้ำหน้า เกินราคาที่เราคาดคิด บางทีเครื่องเสียงที่เรามองข้าม (เพราะมัวแต่หาเครื่องแพง ๆ มาสนองกิเลส) อาจจะมีอะไรดี ๆ แฝงอยู่ลึก ๆ ก็เป็นได้นะครับ
คิดจะติดเครื่องเสียง โฮมเธียเตอร์ ไว้แก้เหงา ชุดเล็ก เสียงดัง (กำลังดี) ไม่อายใครครับ แถมรูปทรงคลาสสิค สวยงาม (เอ้า ... เข้าข่ายโฆษณาหรือเปล่าเนี่ย ... ผมเปล่าน๊า ... แค่มาเล่าสู่กันฟังน่ะ)