จริงๆผมก็รุ่นๆเดียวกับคุณ Lana Lenn แต่ไม่เคยผ่านหูเลยแฮะ
สมัยอายุ 15 ฟังแต่พวก helloween, metallica, G&R, megadeth 555 
สงสัยต้องไปหามาลองบ้างแล้วครับ 
metallica megadeth ผมก็ชอบครับ มันส์ดีครับ ยังมี pantera อีกครับ แต่ Lee Ritenour เนี่ย ซื้อครั้งแรก ตอนที่เป็นเทปเนี่ย เพราะปกเลยครับ นึกว่าเป็น Rock ด้วยซ้ำ กะว่ามันส์แน่ เพลงแรกชื่อ captain fingers คงจะโชว์ Solo แบบมันส์หยด เห็นมีรูปกีตาร์ครับ มันใจ คูณ 2 เลย ชัวร์ๆ
เปิดฟังตอนแรก ไรเนี่ย..
ไม่ชอบด้วยซ้ำ
ไม่มันส์ครับ
เพลงอะไรก็ไม่รู้
เก็บใส่ลิ้นชักอีกต่างห่าก ปีนึงผ่านไปยังฟัง หน้า A ไม่จบเลยครับ เชื่อมั้ยครับ
แต่แล้วมาวันนึงต้องหาเพลงประกอบสารคดีเสียงตามสายครับ เลยนึกถึงม้วนนี้เลยครับเพราะเป็นเพลงบรรเลง ก็เลยเอามาเปิด เป็น Background เวลาเพื่อนอ่านสารคดีเสียงตามสาย ก็เลยต้องจำใจฟังทุกวัน จากที่ไม่ชอบก็เลย ซึมซับเข้าไปทุกวันๆ ก็เลยเริ่มชอบครับในไอเดียเค้าครับ เป็นการใช้อารมณ์เล่นดนตรีด้วยความสนุก ผ่อนคลาย เศร้า แต่ก็รุกเร้าได้ในไม่กีอึดใจครับ ถามเพื่อนว่าแนวเนี้ยเค้าเรียกอะไร "เค้าเรียก Jazz" ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นในการฟังเพลงของผมครับ ลองดูที่ปกสิครับเป็นรูป กีตาร์ Gibson es335 ที่กำลังจะอับปางท่ามกลางคลื่นลมทะเลที่ถ้าโถม ตอนนี้เข้าใจอารมณ์คนทำปกอีกด้วย นี่แหละครับทำให้ผมเปิดใจรับสารพัดแนวมาฟังเพราะเชื่อและมั่นใจว่า
"ยังมีเพลงอีกมากมายบนโลกนี้ที่เพราะมากๆ แต่เราอาจไม่มีโอกาสได้ฟังหากเราปิดกั้นตัวเอง" ผมจึงเชื่อว่าเราคงต้องหาแนวอื่นมาฟังครับ (กลัวตายแล้วไม่ได้ฟังครับ)
เลยถือได้ว่า Lee Ritenour เป็นจุดเริ่มต้นการเปิดใจจากการเข้าใจผิดครับ
