ผมยังไม่รับปากนะครับ ว่าจะได้ไป 30 ไหม... แต่ถ้าไปได้ก็ต้อง 30 แน่นอนครับ ไว้ใกล้ๆ แล้วผมจะรายงานตัวอีกทีครับ...
แต่ผมไม่มี กามาสุตรา นาคับ.....
วันนี้ผมกลับมาใช้ One Man Silver 1 + Canare 4S11 ตามเดิมแล้วครับ ยังไม่ได้ลองเปิดเพลงมากมายนัก แต่มีแผ่นนึงเป็นแนวนิวเอจ (คล้ายๆ ของ Mark Isham ในสังกัด Windham Hill มากเลยครับ เหงาๆ วังเวง ลึกลับ โหยหวล มีเสน่ห์ เท่ห์อีกต่างหาก) ให้เสียงเข้าหูดีจริงๆ ครับ...ไม่ทราบว่าคุณ One man ใช้สายดังกล่าวแล้วเป็นไงบ้างครับ ตามความรู้สึก...
ในทางปฎิบัติแล้ว ผมก็เป็นเช่นคุณดาวเหนือครับ ฟังเพลงเพื่อมีความสุขกับเสียงเพลง ไม่ได้เคร่งเครียดกับความถูกต้องอะไรมากมาย แต่ในทางทฤษฎีแล้ว ก็อยากทราบว่าที่ศิลปิน(และกลุ่มผู้ผลิต)เขาตั้งใจเสนองานโสตศิลป์ออกมานั้น โดยเนื้อแท้แล้วจะมีความไพเราะมากกว่าที่เราได้ยินจากชุดเครื่องเสียง(อันจำกัด)ของเราขนาดไหน (ถ้าเป็นเหมือนภาพวาดก็จะบอกว่า
สีแดงเฉดนี้ เมื่ออยู่ใกล้สีเขียวอมฟ้า เบรคด้วยสีส้มนิดๆ แล้วมันสวยหยดย้อย สื่อสาระกินใจมาก แต่ถ้าเป็นสีแดงเฉดอื่น มันจะไม่สวยเท่านี้... เหมือนเราเคยฟังเพลงจาก MP3 อัลบั้มเดียวกัน แล้วพอมาฟังเพลงจาก CD ของแท้.. มันคนละเรื่องเลยครับ (อันนี้เทียบแบบเห็นภาพง่ายๆ หน่อย ถ้าพูดกันถึงเรื่องเครื่องระดับไหน สายเกรดใด คงมีวาทะแห่งปีกันอีกยืดยาว)
อย่างเมื่อวานผมก๊อปแผ่น Jane Monheit ของคุณดาวเหนือมาฟัง เทียบกับที่ผมโหลดจากเน็ท คุณภาพเสียงมันคนละระดับเลย นี่ถ้าชุดเครื่องเสียงดีๆ คงได้อรรถรสมากกว่านี้ไปอีก...
ผมเองก็อธิบายไม่เก่ง แต่หวังว่าคงพอเข้าใจที่ผมจะสื่อได้บ้างนะครับ...
สรุปว่าผมก็ฟังเพลงให้เพราะถูกใจครับ ถ้าไม่คิดถึงความต้องการของตัวศิลปินเอง ผมก็ชอบเสียงของผมแบบนี้แหละ 555 �:D
