บ้านผม สตูล ก็เรียก "ชิงเปรต" เหมือนกันครับ ชิงมาตั้งแต่เด็ก พอโตใช้วิธีซื้อกินเอา ไม่ต้องไปเหนื่อยชิงตามวัด 
ชักเห็นภาพแล้วครับ
น่าจะเหมือนงานโยนทาน หรือชิงทาน
เวลามีงานงิ้วอะไรประมาณนั้นใช่หรือเปล่าครับ
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเปรต หรือผีแต่อย่างใด
เปรียบประมาณว่าคนที่ไปชิงทานเป็นพวกเปรดอะไรทำนองนั้น...หรือเปล่าครับ
เกี่ยวครับ ผู้ใหญ่เล่ามาว่า เปรตจะได้กินขนมต่อจากที่เรากินเข้าไปครับ เรื่องแบบนี้เล่ากันไปมาหลายแบบครับ ฟังแล้วสนุกดี เรื่องเล่าของถิ่นผม เค้าบอกว่า อย่างเช่นเวลาเราใส่บาตรให้ผู้ล่วงลับ พอพระท่านฉันเสร็จ ผู้นั้นก็จะได้รับไปด้วย หลังจากทำพิธีเสร็จ เราๆ ก็แย่งกันนี่แหละ (เราจัดการแย่งมาให้แล้ว เค้าจะได้ไม่ต้องแย่งกันอีกครับ) แล้วพอเอามาทาน เค้าก็จะได้รับเช่นกัน
คนโบราณเค้าเลยดีไซน์ขนมหลายๆแบบ เพื่อให้สอดคล้องกะลักษณะของเปรตอ่าครับ
อย่างขนมลา เป็นเส้นเล็กๆ กางออกมาเป็นแพ อันนั้น ดีไซน์ไว้พิเศษสำหรับเปรตที่ปากเล็กเท่ารูเข็มน่ะครับ แล้วก็ยังมีขนมที่มีสีสรรและหน้าตาประหลาดๆอีกหลายแบบเลยครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01 ตุลาคม, 2008, 07:38:51 pm โดย เด็กหลอดแก้ว »
ไอ้ที่เราว่าจะทำเนี่ย...สงสัยมันจะเป็น..แอมป์!..
