พอดีมีตำนานรุ่นเก๋า มาแจมและให้ข้อคิดหลานๆไว้ดังนี้
Most audio devices have more than one pole point (input, feedback, output, etc) often set by capacitor values.
เครื่องขยายเสียงส่วนใหญ่จะมีจุดส่งต่อ (ผมมั่วเองนะ) Pole point เช่น อินพุท, ฟีดแบค, เอ้าท์พุท. บ่อยครั้งที่ถูกกำหนดโดย ค่าของตัวเก็บประจุ
Good design requires that the pole points do not overlap as this can cause instability.
การออกแบบที่ดี ตรงช่วงจุดส่งต่อนั้นต้องห้ามซ้อนทับกัน ซึ่งมันจะก่อให้เกิดความไม่คงที่
Random changing in capacitor values will change the relationship of pole points in the amp or preamp. They will drive pole points closer together (bad) or further apart (good).
Its kind of
throwing rocks into a calm pond. The ripples will do strange things, even occasionally creating "rouge waves".
การเปลี่ยนค่าตัวเก็บประจุมั่วๆ จะไปเปลี่ยนค.สัมพันธ์ที่จุดส่งต่อนั้นใน แอมป์หรือปรีแอมป์. มันจะผลักดันให้จุดส่งต่อนั้นใกล้กันมากขึ้น(แย่) หรือ ออกห่างกันมากขึ้น (ดี).
เปรียบเหมือนการโยนก้อนหินลงไปในสระน้ำที่สงบ ตัวคลื่นที่เกิดขึ้นจะส่งผลกระทบแบบแปลกๆ, ซึ่งส่วนใหญ่จะออกมาในรูปคลื่นเสียงที่หยาบ
Not tracking values when doing capacitor construction listening tests overlooks significant audio effects caused by the changing of values and pole points,
which may actually swamp any other characteristics.
อย่ามัวแต่คิดลองหาแต่ค่าต่างๆมาเล่น โดยลืมถึงผลกระทบต่อเสียงที่เกิดจากการเปลี่ยนค่าของตัวเก็บประจุที่จุดส่งต่อนั้น ซึ่งมีโอกาสที่จะรบกวนคุณลักษณะทางเสียงอื่นๆ
I would feel much more comfortable with capacitor listening tests if the parts substituted were matched to at least 1 percent in value.
ผมจะรู้สึกสบายใจมากขึ้นถ้าการเทสตัวเก็บประจุนี้ ได้ทำการแม็ทชค่าให้อยู่ภายใน 1%
Regards,
Frank Van Alstine
ลุงแฟงค์นี้ เริ่มมีชื่อเสียงจากการรับซ่อม โมดิฟาย ประกอบ แอมป์ไดนาโคตั้งแต่ 30-40 ปีก่อนนู้น รวมถึงเขียนบทความลง Audio journey ต่างๆสมัย 20ปีก่อน
ปัจจุบัน เป็นเจ้าของเครื่องเสียงในชื่อของตัวเองครับ ขายตรงทางอินเตอร์เน็ตอย่างเดียว เน้นการทำงานแบบ ไฮบริดจ์ ทั้งแอมป์ ปรีแอมป์
ราคาบ้านๆแบบอเมริกัน เปลี่ยนเป็นเงินไทยยังพอรับได้อยู่ท่าน
