หัวข้อ: FW: ระวัง!BTSไม่ได้ปลอดภัยเสมอไป

[watnao]

อ่ะ  น่ากลัวอ่ะ  เล่นกันแรงจริงๆ  ไปใหนคนเดียวดึกๆก็ระมัดระวังตัวกันหน่อยนะคับ

[return]

เพิ่งได้มาอ่าน  ขอบคุณครับ

[Jet Live Audio]

อืม สังคมอันตรายรอบด้านครับ ต้องระมัดระวังตัวดีๆครับ

[meine 69]

ใช่ค่ะ เดี๋ยวนี้สังคมเราอันตรายมากขึ้น  เคยมีเหตุการณ์คล้าย ๆ กันนี้เกิดกับป้าที่เปิดร้านขายของอยู่ข้าง ๆ ที่ทำงานค่ะ คือแกบอกว่า มีผู้ชายกับผู้หญิง ขับรถกะบะมา แล้วมาขอแลกเงิน ระหว่างรอ ผู้หญิงก้อบ่นว่าร้อน แล้วหยิบพัดขึ้นมาพัด ซักพักแกบอกว่าแกรู้สึก มึน ๆ งง ๆ พอมารู้ตัวอีกที ก้อเอาเงินให้พวกมันไปหมดแล้ว หมดกระเป๋าคาดเอวเลยค่ะ 

[post-girl]

น่ากลัวครับ    ดีที่เจ๊แจ้งเตือนให้เพื่อนสมาชิกได้อ่านกัน  ยินดีด้วยที่รอดมาได้ครับ
แล้วก็ดีนะที่มันไม่พัดไข้หวัด 2009 มาใส่เจ๊ด้วย  ไม่งั้นจะ  ยิ่งกว่านี้ครับ   

    
เจ้ คนนี้ ไม่ได้เป็นคนเจอด้วยตัวเองค่ะ แต่ได้รับ FW มา เลยขยันมาลง
เพราะผู้หญิง เดี๋ยวนี้ออกไปไหน ก็อันตรายจริงๆ เลย มีสารพัดรูปแบบ
ดีที่พี่ตู่จัดมุมนี้ไว้ให้  จะได้ช่วยๆ กันบอกต่อ 

[torsuke]

รูปแบบ เริ่มเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย การป้องกันก็ต้องตามให้ทัน

[euphoric]

อันตรายครับ 

[ใหญ่]

น่ากลัวครับ    ดีที่เจ๊แจ้งเตือนให้เพื่อนสมาชิกได้อ่านกัน  ยินดีด้วยที่รอดมาได้ครับ
แล้วก็ดีนะที่มันไม่พัดไข้หวัด 2009 มาใส่เจ๊ด้วย  ไม่งั้นจะ  ยิ่งกว่านี้ครับ   

[post-girl]

วันนี้มีอุทาหรณ์อยากจะเตือนผู้ที่ใช้รถไฟฟ้า โดยเฉพาะคนที่กลับบ้านดึกและมาคนเดียว
>
> ปกติขึ้นBTSทุกวันอยู่แล้ว วันนี้เรามีธุระ ต้องกลับบ้านดึก ก็นั่งมาจากทางอ่อนนุช นั่งอยู่ชิดกระจกที่มันพิงได้อ่ะ ประมาณเกือบๆ5ทุ่ม พอถึง
> สยามก็มีผู้ชายคนนึง ตัวอ้วนมาก(พอสมควร) ผิวดำ แต่งตัวเสื้อยืด กางเกงขายาวประมาณแข้ง มานั่งข้างๆ พอมันขึ้นมาก็ถือพัดมาด้วยแล้ว
> พัดๆไป ตอนแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ไม่ชอบที่เค้ามานั่งพัดแล้วลมมันมาโดนเรา เพราะเหมือนเป็นการเอากลิ่นเหงื่อเค้ามาให้เราดม เรา
> ก็เลยที่ท่าทางไม่ค่อยพอใจ แทนที่มันจะหยุดตามมารยาทสังคม เพราะในรถไฟฟ้าก็มีแอร์ ไม่ได้ร้อน ไม่มีแดด มันก็พัดๆหยุดๆ ที่นี้เราเริ่ม
> เอะใจแล้วก็กลั้นหายใจ สังเกตว่ามันจะพัดให้ลมมาโดนเรา ซักไม่ถึงนาที ใกล้ถึงราชเทวี ก็เริ่มรู้สึกร้อนผ่าวคราวนี้เลยมั่นใจว่าต้องมี
> อะไรผิดปกติ เลยรีบคว้าของแล้วลุกออกมาจากตรงนั้น และรีบโ ทรให้แม่มารอรับ(ลงสนามเป้า) ระหว่างนั้นก็หัวใจเต้นเร็วและตัวสั่นนิดๆ
> ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูก เลยไปบอกผู้ชายคนนึงที่อยู่ในขบวนว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา แล้วฝากดูให้ด้วย แล้วเราก็ยืนจ้องมัน มันก็ทำเป็นหลับ
> (เก็บพัดไปแล้วตั้งแต่เราลุกมา) เราเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปมันไว้ เพราะตอนนั้นรู้สึกงงๆทำอะไรไม่ถูก พอถึงสนามเป้าเราก็รอให้ประตู
> เปิดจนใกล้ปิดแล้วค่อยเดินออก เพื่อจะได้แน่ใจว่ามันตามมาไม่ทันแน่นอน พอลงบันไดมาเลยไปบอกพนักงานว่าเกิดอะไรขึ้น ฝากวานให้ช่วย
> ดูแลด้วย ตอนนี้ถึงบ้าน อาบน้ำแล้วก็ค่อยยังชั่วหน่อย
>
> อยากจะฝากให้ช่วยส่งต่อด้วย เพราะไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับใคร เมื่อไหร่ โชคดีที่เรารอดมาได้ก็เพราะมีสติ คอยระวังตัว แล้ว
> ขอบคุณที่ช่วยเราที่สุดคือforward mailหลายๆฉบับที่ทำให้เรารู้ว่ามันมีภัยคล้ายๆแบบนี้เคยเกิดขึ้น เดาว่าช่วงที่มันหยุดพัดก็เพื่อหายใจ แล้ว
> ช่วงที่มันพัดก็กลั้นหายใจไว้ ซึ่งถ้าเราไม่ได้สนใจอะไรหายใจเข้าไปไม่กี่ทีก็คงหลับพิงกระจกเหมือนคน ธรรมดา แล้วพอถึงหมอชิต คนลงไป
> หมด มันก็คงขโมยของเราไป ไม ่อยากจะคืดว่าถ้าไม่ใช่รถไฟฟ้าอันตรายคงมากกว่านี้ เลยขอให้ระวังๆกันไว้นะ อย่าประมาท เรื่องอย่าง
> งี้มันจับมือใครดมไม่ได้ ต้องระวังตัวเองให้ดีที่สุด