งั้นคงรุ่นราวคราวเดียวกันละครับ ขึ้นเลข 5 มาไม่กี่ปีนี้เอง
อยากได้คำจัดความคำว่า ชีวิตนี้ไม่ยืนยาว เหรอครับ อืมมมม ผมให้ข้อคิดของผมลองเอาไปพิจารณานะครับ
ชีวิตเราเป็นนิรันดร์ครับ พระพุทธองค์ ได้ให้ความรู้แก่พวกเราแล้ว แต่เรารับกันไม่ได้เอง ชีวิตของเราคือจิตวิญญาณของเรา มันเป็นส่วนหนึ่งของพลังแห่งจักรวาล ที่เวียนว่ายตายเกิดครับ จิตเป็นพลังงานที่ไม่ดับสูญ แต่ร่างกายของเราเป็นสสารที่มีอายุขัย สสารทุกสิ่งในจักรวาลมีอายุขัยทั้งนั้น (เปรียบกับเครื่องเสียงที่เราหลงใหล ร่างเราก็เหมือนตัวเครื่อง แต่จิตเป็นคลื่นเสียง ที่ไม่ว่าจะเล่นเมื่อไรก็ไพเราะเหมือนเดิม แต่เครื่องถึงกาลเวลาของมัน มันก็เป็นเศษขยะครับ) พระพุทธเจ้าถึงได้สอนให้รู้จัก กรรม ที่ต้องติดไปกับจิตที่เวียนว่ายตายเกิด มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวัฏสงสารครับ จิตมีทางดับทางเดียวคือ นิพพาน การนิพพานไม่ใึช่การสูญสลายของจิต แต่ว่า เป็นการที่จิตเลิกยึดมั่นในตัวตนของตน และหมดกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นกรรมดี หรือกรรมที่ไม่ดี เลิกยึดมั่นถือมั่น และกลับไปเป็นส่วนหนึ่งของพลังสมมูลย์แห่งจักรวาล ที่ไม่กลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก
ในเมื่อจิตเรายังไม่สามารถหลุดพ้นจากการยึดมั่นถือมั่น เราก็จะยึดตัวตนของเราเป็นสรณะ เราจะมี ego ในตัวของเราเอง และคิดว่า ชีวิตนี้สั้นนัก แต่คุณรู้มั้ยครับว่า ยังไม่มีมนุษย์คนไหนที่สามารถสร้างเครื่องจักรที่มีอายุยืนยาวเท่ากับร่ีางกายของเราได้เลย ร่างกายของเราถูกสร้างโดย วิศวกรธรรมชาติผู้เลิศเลอ เป็นเครื่องจักรชีวภาพที่มีโครงสร้างหลักเป็น คาร์บอน และ ไฮโดรเจน มีระบบไฮโดรลิค นูเมติก ไฟฟ้า ชีวเคมี ครบ เป็นเครื่องจักรที่สามารถสร้างพลังงานจากเชื้อเพลิงสารพัดชนิด ระบบควบคุมก็ซับซ้อนละเอียด อีกทั้งยังสามารถกำจัดของเสียที่สุดยอด เป็นเครืึองจักรที่สามารถผลิตเครื่องจักรรุ่นหลังได้ เป็นเครื่องจักรที่เรียนรู้เองได้ คิดเองได้ อีกทั้งสามารถพัฒนาตัวเองแปรเปลี่ยนไปตามสภาวะได้ จะว่าไปก็เเป็นเครื่องจักรที่มนุษย์ใฝ่ฝันจะสร้างให้สำเร็จ แต่ยังไปไม่ถึง เครื่องจักร เครื่องกล คอมพิวเตอร์ที่เราคิดว่าสุดยอดแล้วนั้น ไม่มีอะไรที่เปรียบได้กับร่างกายของเราหรอกครับ อีกทั้งไม่มีเครื่องไหนที่อยู่ได้ถึงร้อยปีเลย ฉะนั้นจะว่าชีวิต(ในร่างนี้)ของเรานั้นสั้นนั้นคงไม่ถูกต้องนัก เพียงแต่เรายึดมั่นถือมั่นในร่างนี้ ในชีวตนี้ มีกิเลส โลภ โกรธ หลง เป็นองค์ประกอบที่ทำให้เรารู้สึกว่า เรามีชีวิตที่สั้น และลืมนึกถึงคำสอนของพระพุทธโคดม ที่ว่า เรามีชีวิตนิรันดร์
ถ้าคุณ lonely เข้าใจได้ คุณจะไม่มีความกลัวในความตาย ไม่มีความดีใจในการเกิด ไม่เสียใจในการเจ็บ หรือ แก่ครับ และจะเข้าใจในเรื่อง กรรม มากขึ้น ความตายไม่ใช่เป็นเรื่องน่ากลัวหรือน่าเสียใจเลยครับ เคยรู้ความหมายของ จุติ มั้ยครับ การจุติเป็นการดับเพื่อเกิดใหม่ ทุกครั้งที่มีการกล่าวถึงการจุติของเทพฯ จะเป็นความยินดีครับ เพราะได้เกิดใหม่ (ทั้งๆ ที่ต้องตายก่อน) คนส่วนใหญ่ที่กลัวตายก็เพราะยึดติดในร่างนี้ และโลกนี้ กลัวอนาคตที่ยังไม่รู้ในชีวิตหน้า ยิ่งเป็นคนที่มีกิเลสหนา มีกรรมไม่ดีมากๆ ยิ่งกลัวตาย เพราะกลัวจะต้องไปรับกรรมที่ก่อไว้ในโลกหน้า ฉะนั้น พระพุทธถึงสอนให้ทำกรรมดี เพื่อความไม่ประมาทในโลกนี้ครับ
ทั้งหมดนี้เป็น ความคิดของผมนะครับ อาจจะไม่ตรงกับของท่านอื่นบ้าง ไม่ต้องเชื่อผมไปหมดนะครับ ผมไม่เคยบวชเรียน อ่านหนังสือพระก็น้อยครับ แต่จับเอาความรู้เล็กน้อยที่พอจะมีบ้างทางพุทธมีประยุกต์กับความรู้ทางวิทยาศาสตร์กับวิศวกรรมที่ได้เรียนมา ประสมกันเป็นความเข้าใจของผมเองครับ
