คำกลอนนั้นน่ะ พ่อเราแปะ ซะตัวโต เป็นคิด เข้าออกประตูบ้าน หวังให้ลูกทุกคนอ่าน
ตอนนี้แม่เราไม่สบาย เราอยากกลับบ้าน แต่ไม่ได้เพราะมีครอบครัว มีงาน กระดิกตัวไปไม่ได้เลย
นอกจาก..ไป 3 คน ซึ่งหาเวลายากมากๆ..ต้องปิดร้านไป
ใช่ พ่อกับแม่ไม่ต้องการอะไรเลย
เราเคยจะซื้อ ทั้งซิสเต็มให้แม่ แม่ก็ไม่เอา
เราเลย... เอางี้ ต่าย ต่อให้ ได้ปะ
แม่บอก เอา (บวก ดีใจ) ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรให้
ตอนที่ยก แอมป์ไปที่บ้าน วันเกิดแม่ แม่ดีใจ(แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรอีก)
...ถึงแม่ไม่ได้ฟัง..แค่เห็นแม่ยิ้ม แม่ขอบใจ ก็ดีใจแล้ว
