การได้บวชถือเป็นบุญอันใหญ่หลวงครับ เวลาสั้นไปถือเป็นธรรมดาครับ เพราะว่ามีกรรมมาตัด ทำให้ไม่สามารถครองผ้าเหลืองต่อไปได้ เมื่อสึกออกมาก็ถือว่าได้สร้างความดีให้กับตัวเองและผู้อื่น ๆ ส่วนสีกาที่ทิ้งไปนี่ คิดเสียว่าคนเรามีบุญที่ไม่เสมอกันกัน จึงไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ ถือเป็นโอกาสที่จะได้ปฎิบัติธรรมหลังจากสึกออกมาอย่างเต็มที่
ทุกวันนี้ผมก็ยังเสียดายผ้าเหลืองอยู่ แม้ว่าจะผ่านมากว่า 20 ปี แล้ว ถ้าได้บวชอีกครั้งจะขอบวชสักชาติหนึ่ง จริง ๆ
ขออนุโมทนากับผู้ที่ปฎิบัติธรรมกับหลวงพ่อจรัลที่วัดอัมพวันครับ ความสุขจากการปฎิบัติธรรมนี่ละเอียด ปราณีตมาก
ขอบคุณครับ