ฉายเมื่อ 2007 หนังเรื่องนี้ต้องขอบอกว่าอาจไม่เขย่าประสาท ให้หวั่นผวาได้อย่างที่หลายๆคนนั้นคาดหวัง แต่ผมก็ยังอยากที่จะแนะนำให้ท่านผู้ชม ที่เป็นคอหนังนั้นพลาดการชมหนังเรื่องนี้ เนื่องจากต้องขอชมผู้เขียนบทปรมจารย์แห่งหนังสยองขวัญ (สตีเว่นคิง) ที่สามารถส่งบทออกมาได้อย่างเข้าใจถึงจิตใจมนุษย์นั้นเป็นอย่างดี เมื่อมนุษย์นั้นอยู่ในสภาวะกดดันจึงทำให้ คนนั้นมีสภาวะที่ไม่แตกต่างจากสัตว์เดรัจฉาน ซึ่งบางครั้งสิ่งที่น่าสยองขวัญควรจะเป็น มนุษย์มากกว่าสัตว์ประหลาดทั้งหลาย และต้องขอชมผู้กำกับเป็นอย่างมากที่ทำการถ่ายทำในการดำเนิน เนื้อเรื่องของฉากแต่ละฉากให้คนดูนั้นรู้สึกกดดันได้เหมือน กับกลุ่มตัวละครต่างๆที่ดำเนินเนื้อเรื่อง เนื่องจากฉากที่มีแสงสลัวๆเพราะว่าเข้ากับชื่อของหนังว่าหมอก ดังนั้นผมเลยว่าสิ่งต่างๆที่เป็นองค์ประกอบของหนังเรื่องนี้ นั้นทำได้อย่างลงตัวจึงทำให้ผู้ชมนั้นรู้สึกกดดัน และตื่นเต้นไปพร้อมกับฉากแต่ละฉากได้อย่างไม่ยากเย็น และสุดท้ายผมว่าเป็นสิ่งสำคัญของหนังเรื่องนี้เลยทีเดียว ที่ทำให้ผมนั้นรู้สึกชื่นชอบและเป็นสิ่งสำคัญ ที่หนังบางเรื่องไม่อาจทำให้ผู้ชมนั้นรู้สึกได้ คือความรู้สึกหดหู่และสิ้นหวังในการได้รับชมความรู้สึกของตัวละคร ซึ่งถูกถ่ายทอดออกมาในการดำเนินเนื้อเรื่องของตัวละครในบทสุดท้าย ซึ่งผมว่าการที่จะทำให้คนดูหนังได้รับรู้ ความรู้สึกเหล่านี้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยทีเดียว ดังนั้นผมจึงไม่อยากให้คอหนังที่ยังไม่เคยได้ชมหนังเรื่องนี้พลาด หนังดีๆที่ควรหามาชมเป็นอย่างยิ่ง
